Writing Wednesdays: Een bad weave vs. eigen haar

Ik kwam dankzij Twitter op het idee om wekelijks een column te plaatsen op Roodjerow. Onder het kopje ‘Writing Wednesdays’ kun je elke woensdag een column van mij verwachten over een onderwerp dat mij op dat moment bezighoudt.

En deze week is dat black hair in Londen. Ik was in deze fantastische stad te vinden tijdens het Nothing Hill Carnaval en ik heb er mijn ogen uitgekeken. Op verschillende manieren…. Want hoe ik in de veronderstelling was dat de gemiddelde donkere vrouw op black hair gebied voorliep op ons in Nederland, had ik er niet verder naast kunnen zitten….

Van weaves die een eigen leven leiden tot weaves die al lange tijd geleden het leven hebben gelaten. Van alles heb ik er gezien. Ik tik dit stukje trouwens met de gedachte dat ik niet té judgemental over wil komen. Maar excuseer me als je hier en daar toch nog wat voorbij ziet komen.

Het begon allemaal zondagavond. Net aangekomen in Nothing Hill. Drukte overal. Gezelligheid overal. En bad weaves EVERYWHERE! Zie, judgemental zinnetje nummer 1. Ik was flabbergasted. Ik kwam naar Engeland met de gedachte dat ik er veel prachtig haar en prachtige make-up zou zien. It’s kind of an obsession by the way.  Een paar van mijn favoriete Youtubers komen namelijk uit Londen, Engeland. En hun haar ziet er altijd fantastisch uit. Ales voor de camera natuurlijk. But still.

Laten we het hebben over het Nothing Hill Carnaval. Dit is een tweedaags festival met een parade en allerlei andere omringende festiviteiten. Voor diegenen die bekend zijn met het Rotterdamse Zomercarnaval, het is hiermee vergelijkbaar, maar dan leuker. Voornamelijk mensen uit de Caraïben en Zuid-Amerika doen mee aan het Carnival. Met mijn vriendinnen liep ik een heel stuk mee met een van de groepen en langs de kant stonden bijvoorbeeld heel wat Surinamers te wapperen met de Surinaamse vlag. Erg leuk om te zien. Het schept zo een band, he!

Back to the hair. We’ve come a long way, ut we still got a long way to go! Ik vond het opvallend en eigenlijk ook wel pijnlijk om te zien hoeveel jonge vrouwen, tieners, oudere vrouwen een weave of pruiken forceerden op hun hoofd. Zij moeten toch zelf ook gezien hebben dat het er écht niet uitzag? Bij mij komt dat meteen de vraag naar boven: Is je eigen haar in zo’n slechte staat of zo onhandelbaar dat zelfs de allerslechtste weave beter is dan je eigen haar rocken?

Deze vraag heeft me de afgelopen dagen bezig gehouden. Ieder z’n ding natuurlijk. En ik wil duidelijk maken dat ik absoluut niet anti-weave ben. Ik ben echter wel pro zelf-acceptatie. En de, naar mijn mening, slechte kapsels die ik in Londen tegen kwam maken mij duidelijk dat deze vrouwen nog niet klaar waren voor hun eigen haar. Ze kozen er liever voor een slechte weave te rocken dan hun eigen haar.

Een volgende keer zou ik graag één of meerdere van deze vrouwen willen aanspreken en gewoon willen vragen hoe of wat. Of is dat te brutaal? Want stel je voor dat zij eigenlijk vinden dat er niets mis is met de manier waarop zij hun haar dragen? Oeps!

Wat vind jij: draag je liever een slechte weave dan dat je je eigen haar rockt (zowel met relaxer als natural)?

Tot slot, ik heb geen foto’s gemaakt van het haar dat ik tegen ben gekomen. That would have been rude. Maar ik kon het gewoonweg niet laten om mijn ei hier te droppen.