Writing Wednesdays: ‘Heb je je haar niet gekamd ofzo?’

Writing Wednesdays is finally heeeereeee *Oprah voice*! En omdat jullie zo lang hebben moeten wachten op een nieuw artikel, dus daarom niet één column, maar welgeteld twee!! Nummer twee komt later vandaag online.

Vandaag wil ik het met jullie hebben over haar en Suriname. Ik heb er net een paar heerlijke weken in Suriname op zitten en vond het echt fantastisch! The only thing is.. Al de tweede dag dat ik over straat liep riep er een man: ‘heb je je haar niet gekamd ofzo?’ naar me. Ik kon even geen goede comeback verzinnen (hate that) en liep beduusd verder. Gedurende mijn vakantie werd het vaker gezegd of gevraagd. En meestal spraken alleen de blikken van mensen al boekdelen.

Totdat er een jongeman in de bioscoop tegen mij zei dat hij mijn haar ‘echt geweldig’ vond! ‘Ehhh.. Heeft ‘ie het tegen mij?’ ‘Maakt ‘ie een grapje?’ Allemaal vragen die door mijn hoofd gingen. Maar nee, hij was dead serious! Wat een verademing, zeg!

Maar nu komt het.. Waarom zijn mensen in 2013-2014 nog zó concerned over mijn soort haar? Waarom wordt natuurlijk haar in Suriname grotendeels gezien als onverzorgd? Ik heb het erover na de klik.

Het antwoord op die vragen heeft in mijn ogen veel te maken met het koloniale verleden van het land en het overheersende (Westerse) schoonheidsideaal. Het feit alleen al dat de meeste vrouwen er (in my humble opinion) voor kiezen liever een slecht uitziende weave, lace wig (die hun beste tijd hebben gehad) of relaxer  te dragen, zegt veel.

Het betekent volgens mij dat men niet weet wat voor mogelijkheden er zijn met het eigen haar. Niet weten wat voor rijkdom kroes en krullend haar eigenlijk bezit. Maar boven alles denk ik dat men het eigen haar niet accepteert. Het is eigenlijk ook nog helemaal niet zo lang geleden dat Suriname in handen was van Nederland. Dus dat de mentaliteit over zoiets banaals als haar nog vrij old school is, is eigenlijk niet zo raar. Vroeger was het namelijk zo dat hoe lichter je huid was, of hoe gladder je haar, des te meer leek je op de witte meesters en meesteressen die er warmpjes bij zaten. Deze manier van denken zit denk ik nog ingebakken in de Surinaamse gemeenschap; hoe gladder je haar, hoe mooier je bent. En dan maakt het anno 2013-2014 dus niet uit van wie dat gladde haar op je hoofd is, zolang het maar smooth is.

Denken jullie niet dat het tijd is om het over een andere boeg te gooien en gewoon de natuurlijke staat van ons haar te vieren? Gewoon, om aan onze jonge meisjes te laten zien hoe het ook kan. En dat ze met hun eigen krullen ook prachtig zijn. Dat hun krullen ook in de wind kunnen waaien. En dat ze daar geen relaxer of weave voor nodig hebben. I think it’s about that time.

En gelukkig ben ik niet alleen in mijn gedachten. Je merkt dat er een frisse wind gaande is in Suriname en ook Nederland. Tijd om er een storm van te maken! Hahaha! Who’s with me?

Laat me weten hoe jij hierin staat. Zeker als je onlangs nog in Su bent geweest, is het leuk om hier je gedachten te droppen!

Dankjewel voor het lezen en vergeet niet: soso lobi!

x Rowan