Picasso, baby
Picasso, baby
Soso (zelf)Lobi
Laatst had ik een middag niets te doen (lees: ik was mijn verplichtingen aan het ontwijken) en toen vond ik het tijd om mijn liefde voor fotografie te exploren. Ik besloot een stuk witte muur in huis vrij te maken en foto’s van mezelf te schieten. Zo kan ik vastleggen voor mijn toekomstige zelf hoe ik eruit zag, maar ook bedenken hoe ik me voelde. Als een soort bloggende en fotograferende Picasso misschien wel.

Ik vind het een manier van mezelf verkennen en leren kennen. Een manier om van mezelf te leren houden. Van elk zichtbaar onderdeel. Dat buikje op de foto bijvoorbeeld maakt deel uit van wie ik ben, dus ik moet accepteren dat ik nu (tijdelijk 😉 ) een buikje heb. Zelfacceptatie op een creatieve manier, zeg maar. Ik heb geen kunstgeschiedenis gestudeerd, maar wie weet is dit wel de manier waarop Pablo (Picasso) zichzelf tekende en schilderde. Van hem bestaan er diverse zelfportretten, telkens weer in een ander stadium van zijn leven. En ook telkens weer in een andere vorm en stijl. Ik vind het wel grappig om te zien hoe we tegenwoordig omgaan met populaire cultuur en bijvoorbeeld het fenomeen selfies. We zien het in het algemeen als een soort lagere kunstvorm, maar wat is er eigenlijk zo anders aan de selfie ten opzichte van een geschilderd portret?


Een selfie of een zelfportret?
Is er een verschil? Geen idee. Uiteindelijk zijn het allebei manieren om jezelf (op de beste manier) vast te leggen. Je probeert het vaak een paar keer voordat je voor je gevoel de juiste ‘ik’ hebt vastgelegd. En je stopt er dus logischerwijs enige moeite in. Wanneer je jezelf eindelijk naar eigen zeggen ‘goed’ op de gevoelige plaat hebt vastgelegd, bewaar je de foto of gaat ‘ie het wereldwijde web op.
Tot slot, men zegt wel eens dat selfies heel ijdel zijn en oppervlakkig, maar ik denk dat het ten dele een manier is om jezelf te ontdekken. Ik denk dat selfies niet alleen maar narcistisch zijn. Lang niet elke foto die ik van mezelf maak, belandt op het internet. Vele van ze bewaar ik voor mezelf om te kijken hoe ik eruit zag of om vast te leggen hoe ik me op een bepaald moment voelde. Een moment dat niet met een pen te beschrijven is bijvoorbeeld.

[striped]Wat vind jij van selfies? En is er een verschil tussen een selfie en een zelfportret met je camera en statief? [/striped]
Nu je het zo verteld wil ik een heel jaar een selfie per dag nemen puur mijn ontwilkeling fysiek vast te leggen?
Lol. Why not eigenlijk? Go for it!
Wauw! Hele mooie foto’s. X
Indeed!
Mooie foto’s!
IJdelheid kun je toch ook als positief zien. Trots zijn op jezelf.
En ja, ook alle andere momenten van jezelf op foto vastleggen.
Goed over nagedacht.
Thanks
Chari