Te gast bij Roet in het Eten | Blogidays

Zo een twee weken geleden was ik te gast bij Quinsy Gario’s Roet In Het Eten. Ik heb tijdens Keti Koti al een keer het genoegen gehad te gast te zijn geweest en vond het toen al ontzettend leuk. Op 1 juli was het echter zonder camera’s en ‘gewoon’ op het Museumplein. Waar mensen ook meteen op ons konden reageren.

Over naar 25 november, de tweede keer dat ik te gast was, dit keer met camera’s. 25 November is de officiële onafhankelijkheidsdag van Suriname. De uitzending van die dag zou daarover gaan, maar ook over o.a. de rol van Surinamers in Nederland en hoe zij (wij) ons hier voelen. Een broodnodig gesprek dat ik met Simone Zeefuik (activist, schrijfster, spoken artiest, organisator), Sherwin Chaar (komediant & sociaal werker) en Pravini Baboeram (zangeres & activist). Niet het minste gezelschap.

Vaak worden Nederlanders van Surinaamse afkomst namelijk nog steeds niet als volwaardig Nederlander gezien (hoi, allochtoon slaat ook op ons) en onze stem wordt minder gehoord. Dat laatste heeft denk ik alles te maken met het feit dat we niet als volwaardig burger worden gezien en daarom dus minder recht van spreken zouden hebben.

Ter sprake kwam ook het Holi Pagwa feest en hoe dat heilige feest nu voor hele andere doeleinden wordt ‘gebruikt’ door anderen als een random festivalletje. Daarover meer in de uitzending. Ik zou je zoveel meer over de besproken onderwerpen kunnen vertellen, maar ik heb liever dat je de uitzending bekijkt wanneer hij online is natuurlijk. Ik ben in ieder geval erg blij dat er steeds meer ruimtes komen waar people of colour (POC) hun verhaal kunnen vertellen zonder filter en zonder dat ze bang hoeven te zijn om iets te zeggen. Nog te vaak is het zo dat ik bijvoorbeeld de lieve vrede bewaar, wanneer het bijvoorbeeld gaat om afkomst of mijn kleur. Het is overigens ook telkens weer een afweging die je moet maken; you have to choose your battles. And choose them wisely. Anders raak je te veel energie kwijt. Dus: ga je hier op in of liever een volgende keer? Dagelijks heb ik last van zogeheten micro-agressies en ik weet dat vele POC dat met mij ervaren. Micro-agressies zijn opmerkingen die goed bedoeld kunnen zijn, maar vaak ongemakkelijk en ronduit vervelend overkomen op de ‘Ander’, omdat ze gaan over het ‘anders zijn’ van die persoon.

Roet in het Eten is de moeite waard om te bekijken. Er komen mensen aan het woord die zoveel slims en goeds te zeggen hebben. Mensen die je niet snel zult zien op tv. Gewoonweg omdat het daar niet ‘veilig’ is om te zeggen wat je denkt – woorden worden verdraaid – of er de ruimte niet krijgt. Roet In Het Eten biedt wél die safe space waarvan ik denk dat die hard nodig is en een mooie aanvulling is op de initiatieven die reeds bestaan.

[striped]Bekijk Roet In Het Eten Hier. Deze aflevering is met o.a. Stephanie Afrifa en Melissa Evora. Twee dames die niet bang zijn om te
zeggen waar het op staat. [/striped]