Over Peer Pressure | Blogidays!

Over Peer Pressure | Blogidays!

[striped]4 minuten lezen/14 minuten kijken[/striped]

Waarschijnlijk ken je de term peer pressure wel: je doet mee aan bepaalde dingen, omdat je omgeving dat ook doet. Terwijl je dat misschien helemaal niet wil. Hoewel je misschien denkt dat je alleen onder deze druk bezwijkt op de basisschool of middelbare school, kan ik je vertellen dat het mij met m’n vijfentwintig lentes nog steeds gebeurt. Misschien herken je dit ook wel?

Rowan Blijd Blog

In dit artikel wil ik het hebben over peer pressure en hoe het ervoor kan zorgen dat je je authentieke ik kwijtraakt. Iets dat mij wel eens overkomt. Een voorbeeld uit mijn eigen leven: ik ken veel mensen die hun eigen ding doen en daarin succesvol zijn. Dit kan er soms voor zorgen dat ik ook NU mijn succes wil behalen. Totdat ik weer terug kom op aarde en me alle andere dingen bedenk die ik eerst moet doen en dan komt dat succes vanzelf wel.

Trouwens, wat ís succes eigenlijk? Het is denk ik relatief. Succes kan in de kleine dingen zitten en het kan iets zijn dat niet iedereen hoeft te zien. Nog te vaak denken we dat iemand succesvol is, wanneer het succes waarneembaar is. Maar ik denk dat de kracht hem juist zit in mensen die hun accomplishments niet van de hoge toren hoeven te blazen. En het succes van een ander hoeft niet per se jouw definitie van succes te zijn. Wellicht wil jij wel een hele goede schilder worden en bestudeer je het succes van een hele succesvolle fotograaf. Appels en peren, man… By the way, dit is iets wat ik onlangs heb geleerd. Ik heb al eens eerder geschreven (LINK) dat ik me kon blind staren op iets dat een ander behaald had. Intussen ging ik dan volledig voorbij aan het feit dat ik datgene zelf helemaal niet zou willen, omdat mijn interesses in een ander gebied liggen.

Wellicht wil jij wel een hele goede schilder worden en bestudeer je het succes van een hele succesvolle fotograaf. Appels en peren, man… 

Grappig. Ik begon aan dit artikel denkend dat ik wel wat wijsheid in pacht heb over peer pressure. Toch lijk ik er elke keer weer in te trappen. Peer pressure is niet altijd even opvallend. Soms sluipt het erin. In mijn geval vaak. Ik zat gisteren nog door mijn Facebook timeline te scrollen – moet ik sowieso niet doen – toen ik een post tegenkwam van iemand die bezig is met allerlei leuke dingen. En hoi, ik weet heus wel dat iedereen Facebook gebruikt voor de hihglights, maar toch doet het iets met mij. Ik denk dan aan alle projecten die ik wel eens heb gedaan, waarvan sommigen zeker beter hadden gekund. Onder druk heb ik ze dan echter toch uitgebracht. Terwijl ik diep van binnen wist dat de tijd daar nog niet was. Ik leer telkens weer dat mijn onderbuikgevoel gelijk heeft en ik leer ook telkens weer om er écht naar te luisteren. Al kan je iets nooit perfect hebben.

Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn vriend moest mij erop wijzen dat ik me soms gek laat maken door mijn peers en dat het mij nog te vaak gebeurt. Ik denk, ik zeg het maar gewoon even. Ik ben iemand die soms te veel naar anderen kijkt in plaats van naar mijn eigen highlights en journey. Deze nare gewoonte probeer ik af te leren door bijvoorbeeld social media pauzes in te lassen (al is dat weer killing voor mijn blog en YouTube exposure). Maar ook door een boekje bij te houden met al míjn hoogtepunten en wat ik tot nu toe heb bereikt. Tip van di Mama overigens. Ik heb een mooi schriftje waarin ik alles schrijf dat ik tot nu toe heb bereikt. Zowel grote als kleine doelen. Voor iemand als ik die soms onzeker kan zijn over gemaakte keuzes, projecten of wat dan ook biedt een schriftje met positieve notities een uitkomst. Eigenlijk kan je het zien als kleine affirmations, oftewel bevestigen van dat je goed bezig bent. Lees uit het schriftje wanneer je het allemaal even niet meer ziet zitten of wanneer je inspiraties en energie op zijn. Ik ben hier nu een paar weken mee bezig met deze tip van mijn moeder en heb alleen nog zaken opgeschreven. Het teruglezen is voor de barre tijden wanneer ik een pick-me-upper nodig heb. Al doet het opschrijven alleen al veel goeds voor mijn energie level en inspiratie.

Waar ik echter wel heel blij mee ben, is dat ik steeds minder bang ben om fouten te maken. Wat inhoudt dat ik risico’s neem en dat niet altijd alles perfect hoeft te zijn. Zonder fouten immers geen leermomenten.

[striped]Ik hoop zo dat jij hier ook iets aan hebt. En vertel me eerlijk, ben jij ook iemand die soms iets te veel tijd investeert in een ander in plaats van jezelf? Ik hoor het graag. Mailen mag ook: info@rowanblijd.nl [/striped]

 

Gerelateerde verhalen

4 Comments

  • 8 jaar ago

    Erg leuk om dit te lezen girl! xo

  • Gracella
    8 jaar ago

    Ik begrijp helemaal wat je bedoelt wat betreft facebook…daarom heb ik het ook van me telefoon verwijderd. Maaaaar….dan ga ik weer via internet op facebook. Dus misschien moet ik ook maar 1x per dag op facebook zitten.

    • 8 jaar ago

      Hahaha herkenbaar, Gracella! Deed ik ook. Maar wees sterker dan je gisteren was. Of zit alleen op fb, wanneer je op de computer zit ofzo 😉
      Good luck!

  • 8 jaar ago

    Ik heb hier ZEKER wat aan. Weet je, het is altijd ‘fijn’ om dingen terug te lezen die je herkent zo van ‘ik ben niet de enige’ – ik heb vaak momenten waarop ik me ‘schaamde’ voor mijn eigen gevoel/gedachtegang en dan werd ik weer overladen door dat bekende onzekere gevoel. Ik leer steeds meer hoe belangrijk het is jezelf niet te vergelijken met anderen, we all have our own story!

    Dat inlassen van social media pauzes klinkt niet slecht, maar idd m.b.t. het bloggen is dat weer lastig than agian niet slecht om het binnenkort een x uit te testen, ben benieuwd naar m’n afkickverschijnselen 😛

Leave a Comment

Leave A Comment Your email address will not be published

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

From Me To You

Wat een test

Laat ik voorop stellen dat ik écht mijn best doe, Lord knows I try. Maar met de hele zelfquarantaine is het moeilijk om weg te lopen van mijn gedachten.

Read More
Members Only

Mijn baby werd levenloos geboren met 38 weken. Allerlei emoties volgden. Hoe ik mijn bevalling en de periode erna heb beleefd, lees je hier.

Read More