#OscarsSoWhite, maar is dat een verrassing?
#OscarsSoWhite, maar is dat een verrassing?
[striped]3 minuten lezen[/striped]
Afgelopen weekend zijn de nominaties van de Oscars bekend gemaakt. En – er zou hier geen verrassing moeten zijn – de genomineerden hebben één ding met elkaar gemeen: They are white as hell! Again. Maar hey, wat is nieuw?
Films als Creed (die fantastische kritieken ontving), Beasts of No Nation, Concussion en Straight Outta Compton hebben bijna geen. enkele. nominatie*. ontvangen. Yup, je leest het goed.
*Sidenote: Creed ontving een nominatie voor Best Support Actor; Sylvester Stallone. Side eye.
En Straight Outta Compton ontving een nominatie voor het schrijfwerk. Van een waargebeurd verhaal. Beleefd door een groep donkere rappers.
Er is niets nieuws onder de zon. Al jaren lang worden acteurs en filmmakers van kleur stelselmatig ‘vergeten’ of niet gerepresenteerd bij de Oscars. Tenzij het gaat om stereotype rollen. Iemand als Denzel Washington bijvoorbeeld ontving een Oscar voor Beste Acteur voor zijn rol als dirty cop in de film Training Day en Lupita Nyong’o ontving er eentje voor Twelve Years A Slave toen ze een tot slaaf gemaakte speelde. Het zou zo verfrissend zijn als er meer Oscars uitgedeeld zouden worden voor acteurs van kleur in andere rollen. Zodat ook zijn hun diversiteit in acteerkunsten kunnen laten zien.
Als creative in de media snap ik dat je waardering voor een instituut als de Oscars groot is. Echter, is een waardering voor een instituut dat jou jaar na jaar onderwaardeert wel gegrond?
Tegelijkertijd bestaat het Oscars systeem al tig jaar en is er vrij weinig verandert wat betreft de diversiteit van de jury, genomineerden en met als gevolg de winnaars. Ook in Nederland zie je dit gebeuren. Het medialandschap an sich is niet divers, waardoor de casting vaak ook te wensen over laat. Over het algemeen word je hier niet vaak gecast als je een andere huidskleur hebt. Al kreeg ik laatst wel een oproepje met de vraag of ik de vriendin van een crimineel wilde spelen. Typisch.
Doordat er keer op keer, jaar na jaar, steeds dezelfde verontwaardiging is bijvoorbeeld door een hashtag als #OscarsSoWhite maken we award shows als de Oscars belangrijker dan dat ze zijn. We weten immers al jaren dat het systeem zo werkt en toch zijn we telkens weer verontwaardigd. Ze negeren tenslotte stelselmatig diversiteit in hun beleid op te nemen. Actrice Jada Pinkett Smith zegt het goed:
At the Oscars…people of color are always welcomed to give out awards…even entertain, (pt. 1)
— Jada Pinkett Smith (@jadapsmith) 16 januari 2016
But we are rarely recognized for our artistic accomplishments. Should people of color refrain from participating all together? (pt 2) — Jada Pinkett Smith (@jadapsmith) 16 januari 2016
People can only treat us in the way in which we allow. With much respect in the midst of deep disappointment. J (pt 3)
— Jada Pinkett Smith (@jadapsmith) 16 januari 2016
[striped]
[/striped]
Met je artikel sla je de spijker op de kop. Het gebrek aan representatie van verschillende etniciteiten in de media stoort me enorm. Vorig jaar ontstond de hashtag Oscarssowhite al, ik had verwacht dat de Acadamy niet weer deze fout zou maken. Voor de film Straight Outta Compton had ik minstens ook nominaties verwacht voor het acteerwerk. Laten we hopen dat het volgend jaar anders is.
[…] – dit was nog vóórdat er gefilmd werd – zag ik al veel verontruste reacties. Na mijn #OscarssoWhite artikel en pleidooi in 2014 om meer zwarte films naar Nederland te halen, wilde ik optimistisch […]